Froukje Hakze is mantelzorger van haar moeder, bewoonster van de Wingerd. Haar moeder woont hier sinds kort, maar nu al merkt ze dat het een hele geruststelling is: “Op dit moment heb ik niet het gevoel dat ik echt hoef te zorgen, maar dat was thuis natuurlijk wel anders.”
Geruststelling
Froukje liep altijd met haar telefoon rond, want stel dat haar moeder viel dan kreeg zij bericht: “Dat kon ook gebeuren doordat ze wat te hard op de stoel ging zitten. Dan ging het alarm af, maar dan moet je wel actie ondernemen. Ook al weet je dat het 9 van de 10 keer niks is. Dat was wel een ding, dat je altijd bereikbaar moest zijn. Nu ze hier op de Wingerd is, krijgt ze in ieder geval eerste hulp als er wat gebeurt. Wij komen wel, maar het is niet meer dat je à la minute denkt ‘hoe ga ik dit doen’. Dat is wel een stuk fijner, het is een geruststelling.”
Nooit meer alleen
Mevrouw Hakze was eerder de hele dag alleen thuis: “Als ze dan viel, dan lag ze daar de hele dag. Ook het regelen eromheen, als er eerder iets met haar was qua gezondheid dan belde ik de huisarts, nu wordt het vanuit Manna geregeld. Het acute is nu een stuk minder geworden. Er is nu altijd iemand beschikbaar voor haar. ’s Nachts kan ze op de bel drukken. Ze is nooit meer alleen. En dat is gewoon een heel fijn idee.”
Gauw tevreden
De moeder van Froukje geniet van de kleine dingen in het leven. “Ze is gauw tevreden. Als we hier komen en we maken een wandelingetje, dan vindt ze dat al fijn. En helemaal een uitje naar het tuincentrum of een winkelcentrum waar wat meer te doen is. Dat soort dingen, daar kan ze echt van genieten. En dan denk ik: als je daar al blij mee bent.”
Waar geniet je van?
Voor Mevrouw Hakze voelt de Wingerd nu ook echt als thuis: “Ik geniet ervan om de leuke dingen nog met mijn moeder te kunnen doen. Dat ze nog zo gezond is dat dat kan. Dat ze zich vermaakt hier. En hier ook geniet en naar activiteiten gaat. Laatst zei ze zelfs ‘breng mij maar naar huis’. Toen dacht ik, oké dan vind je het dus nu ook jouw thuis. Ze onderneemt dingen uit zichzelf. En gaat hier rustig zitten lezen. Als ze zich zorgen zou maken dan zou ze zich niet kunnen concentreren op een boek. Daardoor merk ik wel dat ze nu echt op haar plek zit.”
Niet eenzaam
Volgens Froukje hoeven bewoners van de Wingerd niet eenzaam te zijn: “Je kan je hier niet vervelen, want er is genoeg te doen. Het is allemaal leuk hier, aardig. Je bent overal welkom. Maar ook wij, als wij hier toevallig zijn en er is een activiteit. Je kan altijd meedoen. Dat vind ik heel bijzonder. Dat zijn de leuke dingen van hier. Het zorgzame en dat altijd iedereen vriendelijk is.”
Vanzelfsprekend
Vroeger werd er voor Froukje gezorgd, nu zorgt Froukje voor haar moeder. Hoe ervaart ze dat? “Als je ouder wordt gebeurt dat, dan wordt je moeder als het ware jouw kind. Maar ook dat is iets wat bij ons vanzelfsprekend is. Ik vind het ook niet zwaar, we vinden het leuk om te doen. Ik denk dat het gewoon normale dingen zijn die je voor je ouders doet. Een keer een boodschapje, haar een keer ergens mee naartoe nemen. Voor ons is dat niet echt een bijzonderheid.”
Met plezier wonen
Hoe Froukje de toekomst voor haar moeder ziet? “Ik denk dat ze hier nog tien jaar woont. Dat hebben we haar wel gezegd. Toen ze hier kwam te wonen en we alles hadden ingericht zeiden we: ‘het is wel voor tien jaar’. Dus ik hoop wel dat ze hier al die jaren nog met plezier mag wonen. Dat we haar nog mee kunnen nemen, dat het zo blijft gaan zoals het nu is.”
Geniet
Wat Froukje nog graag mee wil geven aan andere mantelzorgers? “Geniet van de dingen die je nog samen kunt doen. Het kan zo afgelopen zijn. Ze zijn ouder, dus geniet daar dan nog van. Maak daar ook de tijd voor. Iedereen is druk, maar later denk je ‘ik had het toch misschien anders kunnen doen’.”
