Dat de waarde van ontmoeting en contact groot is, is duidelijk. Maar hoe zorg je ervoor dat bewoners en collega’s van de Annastraat in contact komen met anderen, minder eenzaam zijn en meer dingen samendoen? Op locatie de Annastraat van Manna leggen ze de nadruk op het maken van verbindingen.
Laagdrempelige gesprekken
Als begeleider kun je een belangrijke rol spelen in het leggen van verbindingen, vindt begeleider Gerhard. “Denk bijvoorbeeld aan het faciliteren van laagdrempelige gesprekjes met buurtbewoners. Onze bewoners hebben soms te maken met stigma’s. Het is daarom zo waardevol dat mensen elkaar ontmoeten en beter leren kennen.”
Hondenkoekjes
Een voorbeeld van verbinding is het spontane praatje tussen bewoners of collega’s van de Annastraat en buurtbewoners: “Bewoners of collega’s maken wel eens spontaan een praatje met buurtbewoners die voorbij lopen met hun hond. Zo ontstond het idee om een blik met hondenkoekjes te vullen. Dankzij de hondenkoekjes hebben we een haakje om een gesprek aan te gaan. Bij de buurthonden ontstaat inmiddels het Pavlov-effect: ze weten precies waar ze dat koekje krijgen.” Een mooi voorbeeld van hoe makkelijk en simpel je een gesprekje kan faciliteren.
Gewaagd doel
“Het is nu zoveel makkelijker om elkaar aan te spreken. We leggen nu regelmatig aan buurtbewoners uit wat wij hier precies voor werk doen en welke cliënten we hebben. Een concrete uitwerking van wat bij Manna centraal staat, namelijk ons gewaagd doel: ‘In 2030 is Manna hét voorbeeld in ont-moeten’”, vertelt Gerhard.
Meer begrip
Dat de hondenkoekjes ook zorgen voor meer naamsbekendheid in de buurt, is mooi meegenomen. “Buurtbewoners hebben nu meer begrip voor ons als woonlocatie. Dat blijkt ook wel uit het feit dat buurtbewoners nu bij ons aankloppen wanneer zij een vraag hebben. Zo kon een buurtbewoonster haar hond een aantal keer niet uitlaten in verband met privéomstandigheden. Een bewoner van ons heeft dit op zich genomen en voor mevrouw een aantal keren haar hond uitgelaten. Zo doen we iets terug voor de buurt!”
